متن ترانه تهران از احمدرضا نبی زاده
من دلم تنگه همیشه ، واسه کوچه های شمرون
واسهی قدم زدن باز ، تو خیابونهای تهرون
من دلم تنگ میشه گاهی ، واسه لالهزار و فیلمهاش
واسه شهری که هنوزم ، خاطره داره نفسهاش
کوچه آبشار ، برج شهیاد ، ونک و تجریش و گیشا
نقشهای تازه فردین ، فیلم قصیر و گوزنها
اینا خاطراتیاند که واسه من کهنه نمیشن
مثل اون صدای نابی که هنوز میخونه با من
ببار ای نم نم باران
زمین خشک را تر کن
سرود زندگی سرکن
دلم تنگه ، دلم تنگه
من دلم تنگه همیشه ، واسه اون خونه قدیمی
واسه حوض پر ماهیش ، واسه مردم صمیمی
من دلم تنگ میشه گاهی ، واسه شهری که ندارم
واسه مردمی که نیستن ، واسه بغضی که دچارم
کوچه آبشار ، برج شهیاد ، ونک و تجریش و گیشا
نقشهای تازه فردین ، فیلم قصیر و گوزنها
اینا خاطراتیاند که واسه من کهنه نمیشن
مثل اون صدای نابی که هنوز میخونه با من
دلم تنگه ، دلم تنگه