متن ترانه فصل عاشقی از مصطفی جعفری

بازم داره بارون می‌باره
آسمون نداره‌ ستاره
انگاری خدا تو رو واسم آفریده
دلم میخواد بدونی دوباره
عاشقی فصلی نداره‌
آخه چطور دلت میاد بگیری بهونه
تو باشی تو قلبم عاشقی باشه پایه هستم
تو دوای دردم آروممیگیره‌ با تو دردم
با تو آرومه‌ خیالم
تنهایی دیگه بس و دل از تو قصه از تو
با تو دلیلی هست و حواسم به تو هستو‌
عاشقونه میگمممم
تویی طلوع ماه و کم میشه غصه باتو‌
دل با تو میشه مست و نگاهم
به تو هست وغمی ندارم
خیره شدم به اون نگاهت
کم شده بود هوش و حواست
حال تنهاییمو دیدم
انگاری دلم میخواستت‌
آسمونو‌ تو ببری هرجادوستت دارم
نمیزارم‌ بمونی تو تنها کنارت هستم
واسه تو میخونم زیر بارون ودوستت دارم
تنهایی دیگه بس و دل از تو قصه ازتو
با تو دلیلی هست و حواسم
به تو هست و عاشقونه میگم
تویی طلوع ماه و کم میشه غصه با تو
دل با تو میشه مست و نگاهم
به تو هست و غمی ندارم