عبدی بهروانفر لالایی
Abdi Behravanfar Lalaei
لا لا لا لا گل بابا
تو شبای پر سرما
نده دستاتو به دست پلید مردم دنیا مردم دنیا
لا لا لا لا
بخواب آروم
که دنیامون پر جنگه
تموم بوم نقاشی پر شکلای بیرنگه... بیرنگه
بخواب آروم گل بابا
که بیداری یه کابوسه
همون شاهزادهی قصه تو بیداری یه کابوسه... یه کابوسه
اگه خواب شتر دیدی
نگی جایی که بد میشه
که سهم زندگیت اینجا
فقط حبس ابد میشه
لا لا لا لا گل لاله
نری سمت خونهی خاله
که پاهاشون رو قلم کردند الآن بیست و چند ساله
لا لا لا لا
بخواب آروم
گل مریم دیگه مرده
پسرداییش مهندس بود
سه سال که اونو برده
بخواب آروم
لالاییها
همه تقصیر اینا بود وگرنه
کی به فکر تو،
به فکر صبح فردا بود
لا لا لا لا
بخواب دیگه
که بنزین سهمیه داره
یکی بارش رو میبنده
یکی یه عمره، بیکاره
گل خرزهره شاکی شد
چرا توی لالاییها نداشت جایی
ولی حالا گل خرزهرهی بابا
بخواب آروم
بخواب آروم و باور کن
که بیداری یه کابوسه
اگه بد شد کلاغ زشت
همهش تقصیر طاووسه
لا لا لا لا
دیگه صبح شد
همه خفاشها خوابیدند تو بیداری
نمیدونی که گهگاه خوابت رو دیدن
گل خرزهرهی بابا
دیگه باید، دیگه باید برم دیره
همهش دیره وقتی که بابات گیره، بابات گیره
بخواب
تا آخر فردا
که پس فردا
توی تنها
باید پاشی
باید بری جای منِ تنها
توی سرما
همهش اینه
بخواب آروم
همهش دیره
بخواب آروم
همهش اینه
بخواب
بخواب معامله
بخواب آروم
بخواب معامله
بخواب آروم
بخواب آروم