دانلود آهنگ علیرضا آذر به نام دایره

تمرگیده بودم به تنهایی خویش
مرا تو به اقوای بی راهه بردی
به دریاجه خمر خالص کشاندیم
و در مستی چشم من قوطه خوردی
بدون سلامی خزیدی کنارم ولم کن
کجا من کجا عشق سکوتم رضا نیست
پس چشم بردار میان همه لا علاجان
چرا عشق ؟ کنار تو و لحن باران تو
اضافه ام دو خط چتر بی معنی ام
تو را در بزن گاه دیدن ندیدم
همیشه گرفتار کم بینی ام
حقیقی ترین حالت ذوب یک زن
عجیبی شبیه نفس های دریا
دروغی نشستم به کرسی کذبم
به خود بستم نام جعلی خود را
چرا روبرویم دو زانو نشستی
مرا محض چه پیش و پس میکنی عشق
به سنگ دلم میخ تو کارگر نیست
ولم کن تلاشی عوض میکنی عشق
نه حالی کنار و لب جاده بودم
کسی آمد و ساقه ام تکان داد
سرنگ هوا در رگ و ریشه ام کرد
و آینده ام را جلوتر نشان داد
شکست و تکان داد و قلب از تنم کند
چقدر از سرم عمریه خسته بر زد
به هر کودک باغ دلبسته بودم
چقدر آمد و بچه ها را تشر زد
ببین بچه بودم به آنی شکستم
نفهمیدم اصلا چه ها دیده بودم
دوتا قلب تیره کنار دو آوند
کجا ماشه ات را چکانیده بودم
کنار تو هیچم کنار تو سفرم
کنارت هویت ندارم حلاکم
دماوندی تو مرا خورد و قی کرد
کلوخی پر از حفره در متن خاکم
در اوج شکوهت در انبوه لبخند
سپردی مرا به زمستان و بوران
نشستی در آرامش کوچه باعت
رها کردی ام در سراشیب تهران
قفس حق من آب و نان هق هق من
از این پس به خوابم نیا حرم جاری
که هرکس رسیده است داغی زده است
و حالا تو باید که آتش بیاری
اگر هی نشد حق خود را بگیرم
اگر دست هر حکمت خون اسیرم
اگر دست بردم به تنهایی تو
اگر کندم و تلخمو گوشه گیرم
اگر انزوایی ترک خورده پیشم
اگر بی نسیبم به کنجی کنارم
اگر باد وحشی موافق نبوده
اگر باید آخر به شعرم ببارم
اگر آن سلامم که پاسخ ندارد
اگر سوختم در خودم نخ به نخ ها
اگر سفره ام سهمی از نان ندارد
و خوردن دگر ها سهمم را ملخ ها
سر عهد دلواپسی مانده بودم
من آن عشق پا تا دهان بودم این ماخ
برای گلوبند روز تولد به فکر شکار جهان بودم ای ماه
و دلخوش به اینکه میان جماعت
شکوه نگاه تو دلواپسم بود
بدون تو آدم حسابم نمیکرد دو خط شعر تلخی
که کار و کسم بود در اعماق ویلی که بودم همیشه
نفس میکشیدم تورا با نگاهم