امیر اردلان نداری هوامو
ترانه: مونا پرویزی
موزیک: محمد علیپور
تنظیم: عرفان کارن
میکس و مسترینگ: محمد یزدان
Amir Ardalan Nadari Havamo
Lyric: Mona Parvizi
Music: Mohammad Alipour
Arrangement: Erfan Karen
Mix And Mastering: Mohammad Yazadan
در تابش خورشیدش رقصم به چه می باید
تا ذره چو رقص آید از منش به یاد آید
شد حامله هر ذره از تابش روی او هر ذره
از آن لذت صد ذره همی زاید
در هاون تن بنگر کز عشق سبک روحی
تا ذره شود خود را می کوبد و می ساید
گر گوهر و مرجانی جز خرد مشو این جا
زیرا که در این حضرت جز ذره نمی شاید
در گوهر جان بنگر اندر صدف این تن کز
دست گران جانی انگشت همی خاید
چون جان بپرد از تو این گوهر زندانی
چون ذره به اصلش شد خوانیش ولی ناید
ور سخت شود بندش در خون بزند نقبی
عمری برود در خون موییش نیالاید
جز تا به چه بابل او را نبود منزل
تا جان نشود جادو جایی بنیاساید
تبریز ز برج تو گر تابد شمس الدین
هم ابر شود چون مه هم ماه درافزاید
در تابش خورشیدش رقصم به چه می باید
تا ذره چو رقص آید از منش به یاد آید
شد حامله هر ذره از تابش روی او هر ذره
از آن لذت صد ذره همی زاید
در هاون تن بنگر کز عشق سبک روحی
تا ذره شود خود را می کوبد و می ساید
گر گوهر و مرجانی جز خرد مشو این جا
زیرا که در این حضرت جز ذره نمی شاید
در گوهر جان بنگر اندر صدف این تن
کز دست گران جانی انگشت همی خاید