مشاهده
سایز اصلی کاور
امیر فریاد محکوم
موزیک: آرش احمدی
تنظیم: آرش احمدی
Amir Faryad Mahkum
Music: Arash Ahmadi
Arrangement: Arash Ahmadi
من یه مُردم که میون زنده ها غریبم
هیچ محبتی ازطرف کسی ندیدم
وقدم زنون تویه پیاده روی تاریک
دارم فک میکنم به جاده های باریکه زندگیو
بگو این عدالته پس
فک میکنم به اون کارایی که حماقت محض
بودش و من کردم برای هرنامردی
بگو بینم توزندگیت به چی پابندی
بگو میفهمی درد سرباز بی پولو
بگو میفهمی دردسرهای بیرونو
بگو شده بادلی تنها غمگین بشینی
وازسیگارت کامای سنگین بگیری
یاکه نه تویه مرفه بی درد
بودی که بی خبر ازهمه زندگی کرد
بگذریم این حرف واست باده هواس
کارای ما از دید تو همش کارخطاس
محکومم به این که آرزوم پرپربشه
زندگی عادتشه که هرروز سختتر بشه
باید درکش بالاباشه تااینکه بتونه
توی چند جمله خمارحرفم بشه
نسل من نسلیه که همه ازدم بی تابن
ازدغدغه ی فکری شباازغم بیدارن
وقتی جلوچشامون کشیدن پرده های تاریک
زمونه هم زد بهمون ضربه های کاری
بااین اوضاع کاری کردن دیگه صبوری نکنیم
وتوپیریمونم دیگه یادجوونی نکنیم
من به زخم هرنامردی مرهم میزنم
من همونم که به مرگم لبخند میزنم
من صدای اون جوونم بادل شکسته
من صدای اون کارگرم بانگاه خسته
من صدای اون پدر که پره روسیاهی شده
وتوخونه ی خودشم دیگه اون زیادی شده
ماکه هرروزو گذروندیم ازدیروز پرهدفتر
پس چرا هرچی سگدوزدیم افتادیم عقبتر
بعدمرگم دیگه یادم نیستی هیچوقت نگو نه
جوری فراموش میشم انگار هیچوقت نبودم
