دانلود آهنگ آرمین ویکد به نام پرتگاه

دوباره شده زمین سفید بر خلاف قلبا
دوباره یخ میزنه پلکا از دمای سرما
آرزو هام خاک شد شدن سرپناه بقام
این بالا وایستادم من بر فراز پرتگاه
وعده پشت وعده حاجی ما گوشمون از حرفا پره
میفهمی بتو کسی حواسش نیست حتی خودت
دیگه رفیقا واست آشتیاشون بدتر از دعوا شده
عقاب هم باید ریسک کنه تا بتونه پر وا کنه
کل اینجا شهر هرته
میکنه صدامو قبضه حیف که
فرق منو تو فرق قید
تعریفاشون به قصد هیته
میریزه همه چی آسون
واسه تو رپ واسم یه دارو
بی قانون میزاره قانون
برفا میباره آروم
هه گرگای بره نما
تو سیاست غرقه جهان
جلاد دور کله تناب
می ندازه وقتی حرفه دراد
دزدی هست لقه تلاش
همین کافیه ختم کلام
ختم کلام
نوشتم یه ورسو بی روح
بگو خب چیه دلخوشیمون
دستم شده سر و بی جون
میتونی اینو حس کنی توم
حرفاشونم دکوری بود
از دل بکنم این ذهنو بیرون
سعی میکنم بسازمش
یه روز خوب یه روز خوب
اتاقام پر ته سیگارن
برگ غم رو تقویما رفت
دور بشن دیگه نزدیکامم
نداره خب فرقی واسم
اهلیا میخوان وحشی باشن
خوب میشه هر دردی با رپ
باید با هر ضربی پاشم
نمونده دیگه حرفی واسم
توی یه خونه کوچیک پشت در یه جایی عجیب
یه نفر نشسته اونجا توی هوای باریدنی
یه پسر امیداور خوشی رو تو هیچ قابی ندید
داره مینویسه حرفاشو واسه مردم با زیرزمین
اینجا کوچه ها از دل مردم خب خیلی تنگ ترن
تو خونه شصت متری که خیلی وقته شکسته پنجرش
یه باغچه خشک و یه حیاط پنج در پنج
تحمل حیات سخته دور نمیشم از هدف
همه تو فکر اینجا خنده نیست تو صورت مردم شهر
بگوخب اینا کار کیه اون که گوش‌شنوا بود کر شده بد
شهرو به دست گرفتن آدمای سرخوش پست
از تو به من چیزی نمیرسه دیگه واقعا وضع شده بد
نوشتم دو ورسو بی روح
بگو خب چیه دلخوشیمون
دستم شده سر و بی جون
میتونی اینو حس کنی توم
حرفاشونم دکوری بود
از دل بکنم این ذهنو بیرون
سعی میکنم بسازمش
یه روز خوب یه روز خوب
نوشتم دو درسو بی روح
بگو خب چیه دلخوشیمون
دستم شده سر و بیجون
میتونی اینو حس کنی توم
حرفاشونم دکوری بود
از دل بکنم ذهنو بیرون
سعی میکنم بسازمش
یه روز خوب و یه روز خوب
باس حرفاتو به کی بگی تهران مایل به تیرگی
مردم دنبال نفع خودشون یکی یکی به زیر تیغ
دل جوونم نمیشه پیر نمیدونی به کی رفیق بگی
میمونم سرپا حتی از آسمونم بریزه تیر
سرم پر شده از
فکرا و هلهله بد
همه چی عجیبه
ندارم من فسفر مغز
زمونه زده مشتو به من
زبون نه ولی مخ پر حرف
مونده یه قلم و کاغذ
میگیرم من حقمو با رپ
ناراحت میشیم اگه همو خوشحال ببینیم
میرسه روزی که همه‌ توی رویا بمیریم
یه روز که همه کنار خدا بشینیم
نمیتونیم ترکش کنیم چون ما معتاد اینیم