بهزاد پکس دلخوشی
ترانه: بهزاد پکس
موزیک: بهزاد پکس
تنظیم: احمد سولو
Behzad Pax Delkhoshi
Lyric: Behzad Pax
Music: Behzad Pax
Arrangement: Ahmad Solo
ای آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد میسپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم میزند
رویه این دریای تند و تیره و سنگین که میدانی
به چی دلخوش کنم به جوونیم که رفته
تو این زندگی که سخته
حتی نونه شب هم در آوردن صبح تا شب با سیلی
با صورت سرخ میگذره پس روزای هفته
اسیر چی شدم دنباله چی ام نمیدونم
یه جوونی که پیره من کی ام نمیدونم
به چی دلخوش کنم به اشکای مادرم یا پینه های دستاش
اونکه زیاد بود و کم خواست
به چی دلخوش کنم از عشقی که نموندش
یا برگای دفترم که سیاه شد تمومش
وقتی مرد بودن به ماشین شاسی بلند بود
نگو نوشه جونت برو بگو هر کی برد حرومش
وقتی آسمون تمومش واسه آدمای بالاست
تو هم مجبوری بگی به جاش خدامون که با ماست
تو هم مجبوری بری وقتی تو سرت میخوره
یکی مرد شد باهاش تو رو پسرت میکنه
ببین پولو میگم دنباله سر نخ نباش
اونکه صبح تا شب چشت دنبالش یه سره میدوه
پس همیشه تو گوشی قفل پستای رمانتیک
دنیای مجازی ام داره تو رو مسخره میکنه
قلم از دستم در رفت ولی محاکمش کردم
یکی هنوز پی صورت مسئله میدوه
به چی دلخوش کنم به آدمای شهرم
وقتی یکی مثله من شی دلت از همه میبره
موج می کوبد به روی ساحل خاموش
پخش میگردد چنان مستی به جای افتاده
بس مدهوش می رود نعره زنان وین بانگ
باز از دور می آید یک نفر در آب می خواند چو مرغاب
به چی دلخوش کنم به رفیقای شرم
به خال کوبیاش یا اون خطای رو گردن
به چی دلخوش کنی وقتی خالی میشه جیبت
تازه میفهمی رفیقات یه عمر ازت کندن
به چی دلخوش کنم به بغضی که ترکید
یا غمه زیرزمین اون صدا که نرسید
وقتی امروزو دیدی من فرداهامو کشتم
به چی دلخوش کنم وقتی سیگاره تو مشتم
بگو درد منو تو رو کسی نمیدونه
میگی دیس لاو بخونم مگه حسی ام میمونه
بگو چیه تو هم مثه من درد داری
وقتی خالیه جیبتم نمیتونی مرد باشی
بگو تو هم دلت از این زمونه میگیره
وقتی واسه رفتنشم داره بهونه میگیره
به چی دلخوش کنم وقتی نیست یکی دو تا
اونکه آدمش میکنی یه روز بهت میگه شما
وقتی هنرتم یه اثر زیر زمینی میشه
به چی دلخوش کنی صدات برسه به خدا
به چی دلخوش کنم به اشتباه عشقم
یا خیره بشم به صفرای اختلاس کشور
از کدومش بگی از نگاه ملتت
وقتی غم توام اجاره خونته
به چی دلخوش کنی وقتی تو خاک خودتی
وقتی هم وطنت با فحش میزنه به غیرتت
و صدای باد هر دم دل گزاتر در صدای باد بانگ او رهاتر
از میان آبهای دور و نزدیک باز در گوش این نداها آی آدمها