بهزاد پکس ما جدا شدیم
تنظیم: حسن بابامحمودی
Behzad Pax Ma Joda Shodim
Arrangement: Hasan Babamahmoudi
خیلی حرفارو همینجوری نمیشه زد
دو سال گذشت
رفتم دوباره برگشتم
خیلیا همونن خیلیا دیگه مثل قبل نیستن
ولی من هنوز همونم
بریم عمو حسن
یه آدم بد و یکیمون خوب بود
یکی پرپر میزد وقتی یکیمون دور بود
یه آدم بد و همه جوره توو مُخ
یکی فوکوس نمیکرد ولی یکیمون زوم بود
داره همه اون روزا تکرار میشه
اینبار همه حرفاشو بدون اشکال میگه
فکر میکردم پُشتم بهشه
میخواد همه مسیرارو واسم روشن بکشه
فکر میکردم خوب شه همه چی
اگه دکتر باشم بشم مهندس شعر
فکر میکردم وابسته میشه
عکس فردارو با خیال راحت بکشه
میخواست خواننده بشه
روز و شب تا بد شد اونی که طرفدار بود
آه
دمش گرما
اون کاری نداشت مشکل از من بود
دمش گرم باز ماسمالی نداشت یه نمه بچه م بود
سرد و گرم و خوب میفهمید
دمش گرما منو غروبی که پایین پرچم بود
بهش یاد دادم جنگ نندازه
اون که نمک میخوره دیگه چنگ نندازه
بهش یاد دادم مردونه بجنگه
پس سنگ جلو پای لنگ نندازه
پینوکیو اون که توو کارتون بود نیست
جاده رو نگاه سردم داره
بش یاد دادم میشه وصول شد خب
از هرکی هست میشه بزرگ خورد مُرد
بش یاد دادم غول توو کار خودتی
تنهایی بده توام دورتو پُر کن خب
تنهام مث چهار فروردین
فاز چیو داری کی به تو دکتر گفت
جیبتو پُر کن مُفت
باشه حواست عکس میندازه اون نیوفته توو آینه
برگرد ولی کی به تو دکتر گفت
معرفت داشتی اما حیف که توقع بالا بود
معرفت کاشتی در نیومده کمن توو کارامون
من نمیدیدیم دنیای برعکسو
بهزاد و فقط دوس داره نه پکسو
گفتی حسی دیگه نمیمونه بعد از تو
اینجاش خوبه ببین عینکتو عوض کن
راستشو بگو بگو کی باد داد پشتت
حرفه ای شدی کی یاد داد فحش بِت
راستشو بگو بگو کی از من بهتره
با گذشته هاش زیاد داشت مشکل
حرمت نگه داشت خیلی چیزام حق با اون بود
حرمت نگه داشت آتیش توام سرمامون مُرد
دمت گرما بعضی وقتا منطق نداشتی
دمش گرما اون میگفت اگه هرگز نداشت
دمش گرما حرفامو یه جا به خودم میزد
دمش گرما بد نبود فقط منو دوس نداشت
دارم هواشو میدونم و کسی نمیگیره جاشو
دارم هواشو لباس راحتی نمیپوشه
واسه اونایی که بد ِ منو میخواستن
دارم هواشو شاه ملکه شو نمیفروشه
آه رفیقامم که همه توو زرد در اومدن
بعدم یه چندتا تا رفتم اومدن
فکر میکردم بزرگتر شدی
رفتم ولی با حسرت اومدم
عشق و حال این روزام جوره
هرکسی که جای تو مشتی پام مونده
حس و حال اون روزام نیستش
من میام راه سربازام دوره
دیدی بالاخره چوبشو خوردم
الکی این همه وزن کم نکردم
یکی یه مثالی میزد یه وقتایی
توام یه حرفایی شبیه اون داشتی
یکی یه مثالی میزد یه وقتایی
من فکر میکردم شبیه اون باشی
یکی یه چیزایی میگفت به جفتمون
الان شده شریک خونه بازی
من فقط یه بَدی توو چش داشتم
اعصاب نبود واسه اونا که چشم داشتن
سرد میشدم و یخ نمیزدم
منو باور نداشتی ولی دوسِت داشتم
من فقط یه قصه کم بودم
ابرارو ببین مث من خوبن
دو تا دیوونه از حس هم دور
دو تا دیوونه که مثل هم خونن
راستی یه جورایی بازم میخوام برم
اصلاً مهم نیست واسم چی مونده
بذار بگن همه رد داده مُخش
اصلاً مهم نیست فقط میخوام برم
ولی یه جایی که غم توش نباشه
حرفای دل من توش نباشه
غم توش نباشه آسمونو آبی ببینم
گریه م کار هر روز نباشه
میرم به سمت بُرد باختامو اصلاً حساب نمیکنم
روحم یه لحظه مُرد چرا آسمونو خراب نمیکنن
میرم به سمت بُرد داداشیا دیگه به من نمیخورن
میرم به سمت مرگ این روزا دیگه به درد نمیخورن
اگه حرف نمیزنم لال نیستم
این روزا دیگه به درد نمیخورن هه
خیلیام دیگه به من نمیخورن
میدونی که