در تن بي قرار من ياد تو پرسه مي زند
پرسه ي عاشقانه ام طعنه به خلسه مي زند
شب شد و از فراق تو ساغر دل شكسته ام
روز كه شد در آتشم سوي خدا نشسته ام
دست ازل به چرخشي ريخت تو را به جان من
از چه فرار مي كني باده ي ناگهان من؟
جزر و مد وجود من حاصل ماه روي تو
موج به موج هستيم رام هواي كوي تو
لحظه ي ترك اين جهان ديدمش و ديد مرا
سر به سرم نهاد و از خاطره ها چيد مرا
از چه فرار مي كني هم دم بي قراريم
نيست مرا به جز غمت هم دم ميگساريم