هر سال به امید یه ماهم که نورش همه دنیامو میگیره
دور میشم از هر چی بغیر از عشق وقتی دلم از غصه میمیره
ماه محرم میشه و هر دم میره به سمت گنبد نور پای پیاده رفتنو رفتن نذر من اینه
آرزوی دور کربوبلا یعنی خود عشق کربوبلا یعنی خود ایثار
دنیامو میگیره هوای تو نزدیکمه هر لحظه این دیدار
من یا حسین میگم که این ذکرو هر بار معجزه دیدم هر وقت غصه به من رو کرد
وقتی از این گرداب ترسیدم راه نجاتم شد که عشقمو یعنی خود عشق و فداکاری
گمراه چی باشی تو این دنیا وقتی حسینو توی دلت داری