قصه ی رفتنمو پیش همه جار مکش
تو هوای بد عشق لعنتی سیگار نکش
من از اینکه با توام عمریه دق مرگ شدم
پرده ی سفید مرگ و رو منه بیمار نکش
واسه ی رفتن من نگاه به تقویم نکن
من خودم رفتنیم ساعتو تنظیم نکن
بعد من ساده بخند غصه ی منو نخور
واسه هر بی سرو پا قلبتو تسلیم نکن
به هوای دل تو عمر منم رفت که رفت
همه ی زندگی و روح و تنم رفت که رفت
نمیدونم چه جوابی به خودم مدیونم
اون که از صداقتش دم میزدم رفت که رفت
تو که ساده پر زدی رفتی و آسوده شدی
به هوای دیگری تا رفتی آلوده شدی
واسه من حکم نفس داشتی حالا افسوس
به هوای دیگری مهمون ناخونده شدی