دانلود آهنگ پدرام آزاد و صادق به نام راهرو

صدای خشم از در اول بود
عاشقانه هاش از در بعد بود
دعای یک زن عین یه مادر
گلوله شکفتش سینه مردو
بود صدای فقر اخبار جنون
برهنه دهن تا اذهان عموم
گلوله شکفتش گلوی فردو
سکوت گرفت راهرو رو
من متولد راهروام
رطوبت دیوار و نم
خیلی ساله دوویدم توو خودم بی حال و خم
شیشه ای رو ندیدم پشتش باشه چیزی جز من
شد برا من طبیعت این پوشش سنگی که خیس و سخت
کلی ته سیگار پشت تصمیمام توو پیچ آخر راهرو
روبروم سفید پشت سر سیاه روی من نخورد بارکد
شاهی ام که توش سرباز داشت
ماهی ام که توش صد سال داشت
زمزمه م پیچید توو گوشت که
سقوط حکم پرواز داشت
از شروع این بازی هر روز تکرار و تکرار
انتهای این راهرو کجا میرسه این بار
توو عمق نفس هام یه آه نشسته انگار
یه گلوله توو سرم گذشته م ریخت رو دیوار
از شروع این بازی هر روز تکرار و تکرار
انتهای این راهرو کجا میرسه این بار
توو عمق نفس هام یه آه نشسته انگار
بس که مردم توو این راه مرگ و سایه م من این بار
از صدای اونور دیوارم میتونی صدامو بشنوی
تو تنها در ساکت اینجایی میتونی مرزارو بشکنی
چی هستی که بغضت میکشه گلومو ناخن
کی هستی که بودنت میکنه روحمو آروم
کی هستی دِ روانی بگو من میدونم که این در باز میشه به روم
میشنوم نبضاتو میکوبم به توم
میبینیم حس میشم میدونم بدون
نصفه هاتم نصف بود
حس باور بهم بود
نصف تارم نصف پود
نصف خاکم نصف کود
درد دیوار پره روزنه بود تاریکی میداد یه فرصت نور
که شاید بتونه بسازه رویاشو توی اعماق با معضل اون
روی فکرش یه ضربدر زرد
روزای رفتشه و زد زر ضرب
بازی از قبلم مسخره تر
هم زنده ست اینجا هم بستر بد
اسبابتو جمع کن که این آخرین صلحه با توئه
این لحظه خروجمونه سرود سقوط این پله
من از شهر فرشته هام
قرمز توی نوشته هام
خداحافظ سرخورده ها
خالی اینجا تا پُرش
از شروع این بازی هر روز تکرار و تکرار
انتهای این راهرو کجا میرسه این بار
توو عمق نفس هام یه آه نشسته انگار
توو عمق نفس هام یه آه نشسته انگار
یه گلوله توو سرم گذشته م ریخت رو دیوار
از شروع این بازی هر روز تکرار و تکرار
انتهای این راهرو کجا میرسه این بار
توو عمق نفس هام یه آه نشسته انگار
بس که مردم توو این راه مرگ و سایه م من این بار