این گریه های بی ثمر طغیان میشد
گرچه از این تن بعد تو جانی نمانده
از نی نوا تا شهر غم راهی نمانده
هرجا صدایت میکنم نشانه ات همانجاست
غرق تمنا میشم عشقت چه زیباست
رفتی و تنها بعد تو یاری نمانده
آبی برای این دل عاشق نمانده
دلداده عشقت منم تنها به دریا میزنم
مرا نگاه کن
آواره شهرت شدم از خود که بیخود میشوم
مرا نگاه کن
جانی نمانده از تنم وقتی به تو فکر میکنم
مرا نگاه کن
دلداده عشقت منم تنها به دریا میزنم
مرا نگاه کن
آواره شهرت شدم از خود که بیخود میشوم
مرا نگاه کن
جانی نمانده از تنم وقتی به تو فکر میکنم
مرا نگاه کن
هرجا که عشقت روبروم پیدا میشد
دل بیقراری های من آرام میشد
مشکل چه آسان میشود وقتی تو باشی
محشر به پا کردی عجب ذکری تو داری
دلداده عشقت منم تنها به دریا میزنم
مرا نگاه کن
آواره شهرت شدم از خود که بیخود میشوم
مرا نگاه کن
جانی نمانده از تنم وقتی به تو فکر میکنم
مرا نگاه کن
دلداده عشقت منم تنها به دریا میزنم
مرا نگاه کن
آواره شهرت شدم از خود که بیخود میشوم
مرا نگاه کن
جانی نمانده از تنم وقتی به تو فکر میکنم
مرا نگاه کن