من که تموم جاده ها صدای پامو میشناسن
من که تموم کوچه ها زمزمه هامو میشناسن
من که نسیم زخم تو سایه به سایه همرامه
من که همیشه یاد تو هم سفر لحظه هامه
این من کهنه رو بگیر جاش یه من تازه بذار
ریشمو با تبر بزن دستامو تو باغچه بکار
کجایی ای تو بی نشان مرا بگیر از این زمان
از این غروب بی امان
مرا ببر به جاودان به آسمان به بیکران
به لحظه های عاشقانه ی سکوت عاشقان
بی تو همه ترانه هام مثل چشات پر از غمه
از این شبای بی کسی هر چی بگم بازم کمه
بی تو همه اغاقیا تو کوچه باغا خشکیدن
بی تو تموم جاده ها به آخر خط رسیدن
سکوت و مرگ لحظه ها غریبه های بی قرار
هجوم شب تو چشم تر پنجره کوچه انتظار
کجایی ای تو بی نشان مرا بگیر از این زمان
از این غروب بی امان
مرا ببر به جاودان به آسمان به بیکران
به لحظه های عاشقانه ی سکوت عاشقان
تو ای مسافر غریب که تو دلت یه خنجره
رفتیو بی تو یخ زده این گل پشت پنجره
رفتیو قلب عاشقم جون داده پشت پای تو
که تموم زندگیم گم شده تو چشای تو
منو نذار تو سایه ها تا ذره ذره بمیرم
یکاری کن تا روحمو از آسمون پس بگیرم
کجایی ای تو بی نشان مرا بگیر از این زمان
از این غروب بی امان
مرا ببر به جاودان به آسمان به بیکران
به لحظه های عاشقانه ی سکوت عاشقان